انتخاب تراکم بوته مناسب از عوامل موثر افزایش عملکرد در واحد سطح و همچنین استفاده بهینه از شرایط و امکانات موجود می باشد . به منظور ارزیابی اثر چهار تراکم کاشت بر رشد و عملکرد فلفل دارویی پاپریکا در مراحل مختلف رشد، آزمایشی در قالب طرح آماری بلوکهای کامل تصادفی با 3 تکرار در محل ایستگاه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی بیرجند انجام شد . تیمارها شامل چهار فاصله کاشت 50× 20، 50×30 ، 100×20 و 100×30 ساتیمتر در نظر گرفته شدند.
در این آزمایش صفاتی از قبیل طول و تعداد ساقه اصلی و فرعی، تعدادبرگ ، درصد ماده خشک برگ ، تعداد و عملکرد میوه هر بوته ،عملکرد در واحد سطح ومیزان ویتامین ث میوه مورد ارزیابی قرار گرفتند . نتایج بدست آمده نشان می دهد که در مرحله رشد رویشی، افزایش تراکم کاشت بربرخی فاکتورهای مورد بررسی تاثیر داشته و بین تیمارها اختلاف معنی داری مشاهده شده است ،بطوریکه با افزایش تراکم کاشت، ارتفاع بوته ،تعداد و طول انشعابات فرعی کاهش یافت امادر این مرحله تراکم کاشت بروی فاصله میانگره ها، میزان کلروفیل برگ تعدادو درصد ماده خشک برگ اثر معنی داری نداشت .
نتایج بدست آمده نشان می دهد که در مرحله زایشی، افزایش تراکم کاشت، همراه با کاهش عملکرد میوه (تعداد،حجم و وزن) می باشد. بطوریکه در بین تیمارها، تراکم کاشت 100 ×30 و50×20 ساتتیمتربه ترتیب دارای بیشترین و کمترین عملکرد و تعداد میوه در گیاه بودند. اما با افزایش تراکم کاشت( به علت افزایش تعداد بوته در واحد سطح) ، عملکرد و تعداد میوه در واحد سطح افزایش یافت ، بطوریکه تراکم کاشت 50×20 سانتیمتر دارای بیشترین تعداد میوه و عملکرد در واحد سطح بود. همچنین تعداد بذر درمیوه ، وزن هزار دانه و میزان ویتامین ث میوه نیز تحت تاثیر تراکم کاشت قرار گرفتند ، بطوریکه افزایش تراکم کاشت باعث کاهش تعداد بذر در میوه، وزن هزار دانه و میزان ویتامین ث میوه گردید.